We zijn er!

Gisterochtend begon al goed, Kris deed niet anders dan huilen en zichzelf pijn doen. Was het onze spanning die hij voelde of had hij ergens last van, we konden er niet achter komen maar de "schrik" zat er al goed in, op deze manier zou de reis nog wel eens heel lang gaan duren...
De taxirit was zoals te verwachten een gunstige afleiding maar toen kwam Schiphol, krijsen niet normaal zo hard. Tot onze verrassing was kleine oma er om ons gedag te zwaaien en zij heeft, terwijl wij in de rij stonden voor in te checken, een rondje met hem gelopen, maar zij kon niet ver genoeg gaan want we bleven zijn gekrijs van verre horen. Kleine oma dacht dat hij misschien de associatie maakte met het ziekenhuis en dat zou goed kunnen.
Vlak voor het instappen hebben we hem een tabletje melatonine gegeven, wie niet waagt die niet wint zullen we maar zeggen.
In het vliegtuig bleek al het vliegend personeel op de hoogte te zijn van onze komst, met dank aan purser Nora. Het opstijgen was een openbaring voor Kris, schaterlachend onderging hij het. Het was dat hij zijn lijfje stijf hield van de opwinding anders zou hij hebben zitten schuddenbuiken. Vlak hierna deed hij een dutje zoals hij er nog 3 heeft gedaan. Tussendoor was hij reuze vrolijk en aanhankelijk. Hij heeft wel 2x gespuugd maar dat kon zijn humeur niet bederven. Op een gegeven moment had hij door dat hij tussen de stoelen zijn broers kon zien en uitdagen dus dat was reuze pret.
Melle en Tijmen waren ook voorbeeldig, de vlucht leek door hun aller gedrag om te vliegen, geen van ons heeft zitten zuchten dat het zo lang duurde.

Aangekomen op Curacao was het nog licht waardoor we een goed beeld konden krijgen van de omgeving.
Echt de tropen, wat een genot. De huizen, de kleuren, de geluiden, de temperatuur, het deindende ritme, alles kwam direct binnen, bij ons allemaal.
Het hotel Dolphin Suites is geweldig. Leuke mensen, het ziet er mooi uit en het appartement (de suite) is ruim en hip. Onze bestelde boodschappen stonden in de koelkast dus we konden direct even wat te eten maken waarna de grootste 3 mannen een duik in het zwembad namen en ik Kris klaarmaakte voor de nacht. 
Iedereen is heerlijk gaan slapen tot 03.40 u, toen was Kris wakker en dus ook Tijmen die mij wakker maakte en voor 04.00 uur was het hele huis wakker....Even aangemodderd maar toen, ten einde raad, toch maar alle kids 'n melatonine gegeven waarna ze heerlijk in dromeland kwamen tot wel 07.30 u.
Ontbeten op ons balkon, we kunnen aan 2 kanten nog net de zee zien, en hup naar het strand.
Kris in de strandrolstoel, onding om mee te rijden maar wat een uitvinding!
We hebben heerlijk een paar uurtjes zwemmend en hangend doorgebracht op het strand, ook Kris genoot, zeldzaam happy lijkt hij. We hebben aan het water geluncht en daarna, voor de echte hitte, terug naar de suite.
Gezwommen in het zwembad, boodschappen gedaan, gelezen, nou ja die dingen die je op vakantie doet.

Nu ligt iedereen, al helemaal roze gekleurd door de zon, op een oor na te genieten van onze eerst dag. Als deze dag een voorproefje is van hoe de therapie zal zijn dan zullen wij een top tijd tegemoet gaan. Zo leuk en gezellig en ontspannen, en juist ook Kris, die lijkt echt te genieten.