Dag 2 Krisje lacht, Krisje huilt

Tijmen werd vanochtend flink beroerd wakker, het zag er niet naar uit dat hij mee kon doen met de broertjes/zusjesdag. Een paracetamolletje en slapen tot 10 minuten voor vertrek zorgden ervoor dat hij toch nog een leuke dag gehad heeft. Daarover later meer, Melle vertelt.

Kris werd zozo wakker, bleek, snotterig, moe, wateroogjes maar geen noemenswaardige verhoging. Toch naar aanleiding van ons verhaal over de koorts en huilen van gisterenavond kreeg Kris een aangepast schema. Langer binnen oefenen en eenmaal een langere zwemsessie met Lina zonder op het dock te oefenen. (Gisteren was hij zo koud op het dock geworden dat hij vandaag voor de zekerheid een dubbele wetsuit aan had gekregen)

Wij zien hem binnen niet bezig, maar daar schijnt hij heel hard gewerkt te hebben, 45 minuten lang intensief oefenen met niets weggooien en beloond worden als hij iets netjes neerlegde. Daar moet hij moe van zijn geworden. Ook hebben ze hem gemasseerd, proberen zelf laten staan en zichzelf laten aaien ipv knijpen. Ook hebben we een kauwslang gekregen, de bedoeling is dat we hem die af en toe aanbieden, kauwen kan hem ontspanning geven.

Lina wachtte al vol ongeduld, ze was blij dat ze weer mocht werken met Kris. Voor Kris was het allemaal wat moeilijker, hij wisselde groot plezier af met argwaan en in zichzelf gekeerd zijn. Zo nu en dan leek hij zich wat meer bewust van Lina's aanwezigheid.

Astrid zorgde ervoor dat Kris veel fysiek contact had met Lina en ze kon Kris ook af en toe een beetje van zich af houden. Bij het omdraaien, hij met zijn rug tegen haar buik, moest hij even huilen. Want jemig waar is nu mijn steun en veiligheid. Daarna ging het beter. Hij heeft zelf gekozen met welk speeltje ze met Lina gingen spelen.

Hij werd daarna overduidelijk moe en toen hij ook nog op zijn buik op een bodyboard moest liggen was het helemaal gedaan met de pret.

Gauw onder de warme douche waar hij weer heel goed heeft geholpen met aan en uitkleden en toen (ja lach niet) een lange broek aan, een T schirt en een schirt met lange mouwen, want meneer werd gisteren maar moeilijk warm.

Al met al een beetje verdrietige dag voor Kris want hij was meer aan het huilen geweest dan dat hij volop heeft kunnen genieten van zijn zwemsessie.

Thuisgekomen een tosti gegeten en naar bed, we dachten een dutje en dan is hij er wel weer. Maar hij ligt daar , 9 uur later nog met, op advies van de Curacaose receptioniste, geschilde aardappels in zijn sokken tegen de koorts want 40,2 vond ook zij een beetje te hoog.

Melle en Tijmen hebben op de kidsclub eerst een kennismakingsspel met cocosnoten gedaan, daarna kwartetten, en een drankje en wat lekkers. Toen gingen ze een dolfijn beschilderen waarna ze op Mambo beach gingen snorkelen. Ze hebben heel veel vissen gezien en een heel leuke ochtend gehad.

Samen met Kris zijn we allemaal even gaan slapen, daarna zijn  de 3 mannen naar het strand geweest om te zwemmen, ze hebben daar tot grote vreugde van Tijmen een joekel van een leguaan gezien. Jammer genoeg hadden ze geen fototoestel bij zich, maar hij had een prachtige blauwige kam op zijn rug zei Tijmen.

In de avond hebben Melle en Tijmen kokosnoten gezocht en geopend met de guard. Melk gedronken en vruchtvlees gegeten. Mwah, een bounty vinden onze westerse kids toch lekkerder...Maar het was een bijzondere gewaarwording voor ze om te zien hoe die kokosnoten in elkaar zitten. Daarna stortte Tijmen in en ging ook met 39,9 naar bed.

Hopenlijk heeft die aardappel geholpen en zijn ze morgen wat beter maar anders moeten we maar een dagje overslaan. Houdt jullie duimen gekruisd.