Dag 6: enerverend dagje

Vandaag dag 6. We zijn wat betreft de therapie op de helft, en oh qua vakantie sowieso ook. Jammer dat alles zo snel gaat, als je na gaat hoe lang we ernaar toe hebben geleefd, hihi dat staat bijna niet in verhouding. Maar het is wel super!

Deze komende week therapie zal best nog wel spannend worden, Kris zal nog een paar dagen heel hard moeten werken.  En wij trouwens ook…vanmiddag onze eerste gesprek over “hoe ea zich verhoudt binnen het gezin” gehad. Pittig maar oké, als de jongens zo in bed liggen zullen we het er vast nog even over hebben.

Het was vandaag weer dock day voor Melle en Tijmen en ze konden dit keer ook mee naar binnen in de therapie ruimte om te kijken wat Kris allemaal voor oefeningen moet doen. En ook zij kregen, ongemerkt,een kleine counsel sessie: wat doet het met je een broertje als Kris, wat vind je er eigenlijk van, enz enz.

Kris heeft met afhappen geoefend (vond ie niet leuk zei Tijmen), met staan, met communiceren als geheel ipv pijn doen, vasthouden dmv klei, balletje op het klittenband bord en ook nog kiezen. Zo werkt hij dan best hard en veel.  

Astrid was naderhand weer zeer te spreken maar zegt ook dat we een lange adem moeten hebben om hem dingen aan te kunnen leren, maar dat dat er zeker in zit. Soms is het keuzes maken zegt ze bv: “wil je dat hij zijn bord leeg eet of wil je dat hij zelf eet”…dus daar moeten we zeker thuis een modus voor vinden. Wanneer oefen je iets met hem en wanneer niet en hoe breng je daar dus structuur in. Moet thuis maar even over gebrainstormd worden.

Het ons pijn doen vindt ze overigens wel een lastige (hij doet het trouwens op dit moment nauwelijks, ook niet bij zichzelf) maar zij vindt dat je hem niet mag straffen voor dit gedrag omdat hij het (vinden zij dus ook) met de juiste intentie doet. Dus hoe dat af te leren is nog even duister, maar misschien lost het zich dus wel vanzelf op met het contact met Li-na.

Omdat hij vorige week een paar keer wat minder lang in het water was geweest mocht hij ook vandaag weer een lange watersessie hebben zónder te hoeven oefenen op het dock. Melle en Tijmen er dus bij en dat is echt wel een feestje en toen wij er ook nog bij mochten kijken van de zijkant was Kris helemaal in zijn element. Hij bleef maar oogcontact zoeken met ons 4tjes, echt schattig om te zien. Het was echt zo van: hé heb je wel gezien wat ik net gedaan heb,  of wat Li-na net deed?

Eerst dacht ik nog dat we hem te veel zouden afleiden maar dat was zeker niet het geval. Hij bleef hard oefenen en Astrid ook trouwens, hard werken hoor die aandacht van ons mannetje erbij houden.

Het contact dat hij met Li-na had was mooi om te zien, er waren momenten bij dat hij echt van haar genoot.  Zo ging bij samen met haar bubbelen met hun tong, echt vet grappig. Als Li-na geluidjes maakt wordt hij helemaal blij en opgewonden. De trucjes die ze deed in "opdracht" van Melle en Tijmen vonden we állemaal spectaculair!
Het aaien en vasthouden ging met wisselende aandacht, maar als het dan lukte was het ook helemaal goed.
Kris blijkt wederom een echte dare devil, want net als bij het opstijgen met het vliegtuig, vond hij ook het op topsnelheid worden voortgeduwd op een body board (zittend dit keer) helemaal geweldig!
's Middags hebben Melle, Joris en Tijmen nog wat gezwommen in het zwembad, bommetje!
Kris wilde niet slapen dus daarna hebben we nog een stukje gewandeld. 
Melle heeft van Dolfijn fm een boekje gescoord met op de voorkant AZ , daar liep hij al dagen omheen te draaien, nu ben ik dan toch maar met hem naar boven gegaan naar de redactie.
Ha, hier had Joris op de "boulevard", nou ja dat mag eigenlijk niet zo heten met die 4 winkeltjes maar goed, hij had dus bijna matten...Er liepen 4 mannen (30ers, dus geen opgeschoten spul) langs waarvan er één over Kris zei: "Jesus die is lelijk zeg", en dan met zo'n dikke, vette lach er achteraan. En aangezien Joris ietwat korter van lont is dan gewoonlijk (tja nicotine gebrek) liet hij dat niet gewoon langs zijn rug afglijden. Gelukkig kozen de heren eieren voor hun geld....Tijmen had ze wel willen stompen zei hij later, hij realiseerde zich wel dat wat er gezegd was niet kon en dat het vast iets met dat bier wat ze aan het drinken waren te maken had. Wijsneus.
Daarna gekookt,spelletjes gespeeld (Tijmen kan daar zó van genieten), nog een keer gezwommen. En toen de 2 kleintjes in bed lagen zijn Joris en Melle nog even naar Mambo beacht geweest. Daar wat gedronken en even op zo'n echt loungebed gelegen onder de sterrenhemel.

Mijn "meisjes" liggen 's ochtend samen "aan de chicklit".

 Jaja, het moest er toch eens van komen....

Ritueel afscheid. Tijmen en Melle nemen het natuurlijk heel serieus.

Wat zijn ze mooi he?!