We zijn er alweer helemaal hoor...tot grote blijdschap van de jongens kwam kleine oma meteen nadat we thuiskwamen even langs. Joepie, daar is oma, dat maakt het terugkomen wel een stukje makkelijker en gezelliger.
De jongens zijn alle drie weer naar school en de Appelboom geweest en alle drie moesten ze nog wel even wennen hoor.
Kris bekeek iedereen op de groep in eerste instantie even afwachtend aan, dat moet een abrupte omschakeling voor hem zijn geweest. Vandaag, zijn tweede dag heeft hij weer op zijn totaal eigen gezellige manier doorgebracht.
Vooral Tijmen was wel weer blij om naar school te gaan, Melle vond het ook leuk om iedereen weer te zien maar we hadden van hem nog wel wat langer weg mogen blijven. De dag van thuiskomst en gisteren hadden ze alletwee een dikke jas aan (Melle zelfs wanten, aansteller) en mopperden nog wat af: "pf ik wil zwemmen"; "jakkes ik wil al die kleren niet aan"; "kunnen we na het avondeten niet even wat leuks gaan doen? nee? pf ik ga wel sparen en dan ga ik die kant weer op hoor." Tijmen bedenkt aan de lopende band manieren om wat eurootjes bij elkaar te sparen zodat we weer heel snel naar Li-na kunnen, en wat hij bedenkt is soms echt heel uitgekookt.
Onze laatste dag uurtjes hebben we bij het CDTC, het Sea Aquarium en lunchend op het strand doorgebracht. In het Aquarium heeft Tijmen overigens wel een heel bijzondere vis ontdekt: bekijk de foto's maar...
De wachttijd op het vliegveld hebben we gezellig kletsend doorstaan, Kris was ook daar lekker rustig, beetje om zich heen kijken. Geduld ten top.
In het vliegtuig viel hij al voor het opstijgen in slaap en sliep door (ook tijdens de tussenlanding) tot 1,5 uur voordat we Schiphol bereikten. Hij begon netjes rechtop zittend te slapen, nam stiekem steeds meer ruimte in beslag totdat ik uiteindelijk op de grond belandde, tussen de stoel voor ons en onze eigen. Nou ja alles voor een rustige vlucht zullen we maar zeggen. (het heeft wel 2 dagen geduurd voordat mijn kont geen pijn meer deed...) Tijmen heeft ruim 6 uur geslapen, lekker opgekruld in zijn stoel, Joris en Melle hebben nauwelijks geslapen, die moeten nu nog bijkomen.
De laatste foto's van deze reis staan onderaan deze blog. Er staan er ook een paar bij van de CDTC fotocd van de therapie binnen.
(Heb je overigens al de video van het CDTC bekeken, die ik ook op de blog heb gezet?!)
Kris hapt nog steeds heel goed af (dat heeft ie maar mooi geleerd), helpt ook steeds beter met het eten naar zijn mond brengen en is nog steeds veel rustiger en minder grijperig dan voorheen. Het staan bij omkleden gaat wisselend maar dat is echt een kwestie van oefenen, want hij zet zich bv wél heel goed af bij het opstaan. Dus er zit progressie in.
Al met al heeft hij er zeker wat aan gehad, en men zegt dat er na ongeveer 1 maand er nog dingen kunnen voortkomen uit de therapie, we zijn benieuwd!
Voor iedereen, een dikke kus van ons allemaal, bedankt voor alles!
Enne houdt de blog zo nu en dan in de gaten voor updates enz!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten