Dag 8 Plezier is wat er telt!

Melle en Tijmen hadden vandaag dolfijntrainerdag. Dat hield in dat ze eerst oa de geschiedenis, biologie en van alles over de leefgebieden enz van dolfijnen leerden. Hierop volgend kregen ze spelenderwijs een soort testje of ze het allemaal goed hadden begrepen en onthouden. Er werd een film over dolfijnen vertoond en  gingen ze wéér op het dock (mazzelkonten!) waar ze fysieke aanwijzingen kregen over dolfijnen en weer meer leerden over hoe dolfijnen te instrueren. Een onwijs leuke dag!

's Middags zijn ze samen nog even naar Lotte geweest om te zwemmen in het super grote zwembad bij haar hotel. En toen Melle samen met haar ging snorkelen heeft Tijmen bij ons eigen hotel nog lekker met Joris gezwommen.

Nu zijn ze met z'n 3tjes samen met Gina en Rob (haar vader) allerlei goede restaurants af op het eiland. Melle is vast en zeker alvast een voorselectie aan het maken voor mogelijke stageplekken voor straks als hij wat ouder is...Kris slaapt lekker en ik verheug me op al het lekkers dat ze beloofd hebben om voor mij mee te nemen ;-)

Kris went aan het ritme van de ochtend, hij snapt volgens mij echt waar we naartoe gaan als ik zeg dat hij gaat werken en dan met Li-na mag zwemmen. Hij is ook best een beetje opgewonden als we het CDTC terrein opkomen. Leuk om te zien maar ook wel jammer dat het nu al bijna is afgelopen.

Kris heeft binnen weer goed gewerkt, hij heeft geholpen met eten in zijn mond doen, vasthouden van van alles dus niet weggooien, muziek maken, in kruiphouding zitten. Maar ook heeft hij geprobeerd vanaf zijn knietjes zich op te strekken, maar daar was hij het niet zo mee eens...Maar hij mag niet gillen van Astrid of zichzelf pijn doen, hij moet 'nee' van haar schudden. Haha ik ben benieuwd hoe lang ze dat heeft volgehouden...Zelf zegt ze dat hij echt heel goed nee kan schudden om aan te geven dat hij iets niet wil of ergens klaar mee is dus dat we dat best mogen verwachten van hem...

Ze is er van overtuigd dat hij bij heel veel dingen oorzaak en gevolg weet en weet wanneer het hem iets oplevert en dus heel goed leerbaar is als we maar een lange, consequente adem hebben. Maar ja dát wisten wij met z'n allen natuurlijk ook al....het gaat alleen soms een beetje te langzaam voor mama en het is vaak zó "klein".

Buiten tijdens de (weer lange) zwemsessie maakte Kris af en toe heeeeel goed contact maar zelfs vanaf de kant zagen we ook dat hij vandaag veel meer inzichzelf gekeerd was, meer dwangmatig met z'n handjes in het water spetterde en gewoonweg minder interactie had met Li-na én Astrid. Ze bleven trouwens wel alletwee heel erg hun best doen hem erbij te krijgen...beetje zielig vinden we het wel voor Li-na.

Kris zwemt trouwens onwijs goed op zijn buik nu naast Li-na, vorige week schreeuwde hij nog moord en brand zo gauw hij op zijn buikje werd gedraaid maar nu laat hij het heel ontspannen gebeuren.

Het op het bodyboard voortgeduwd worden was een fiasco, niet omdat Kris het niet wilde maar omdat er steeds een andere dolfijn dan Li-na tussen kwam die ging duwen en dat mag niet. Li-na is een heel lief en gezegelijk dolfijntje en liet zich steeds aan de kant duwen, er zitten een paar doerakken tussen hoor...pfff, grappig dat ze echt heel verschillend van karakter en gedrag zijn. Op één of andere reden had ik dat niet verwacht of in ieder geval niet gedacht dat ik dat zou kunnen zien.

Ook op het dock toen Li-na allemaal geluidjes maakte wat Kris alle dagen onwijs leuk heeft gevonden was hij niet echt te prikkelen, soms even, maar Kris had vandaag al snel genoeg aan zichzelf.

Ondanks zijn in zichzelf gekeerd zijn was het toch weer een goede dag, want Kris voelt zich wel heel senang, in en buiten het water. En dat uit zich op alle vlakken.

Astrid heeft na de sessie nog even met Tijmen gepraat over zijn eetgedrag en gezamelijk hebben we afspraken gemaakt hoe we dit gaan aanpakken in de toekomst. Tijmen was in dezen de aangever dus dat moet lukken..