Tjemig, die tijd gaat nu wel écht hard. Vandaag de één na laatste dag van de therapie al, en dan hebben we gelukkig nog 3,5 dag maar dan is onze reis echt helemaal om...
De tijd tijdens de sessie leek ook wel om te vliegen. Ik had wel willen zeggen: "Nee! Nog niet stoppen! Het gaat net zo goed. Hij is sinds deze week pas echt in zijn element. Ah toe laat t jochie nog even..."
De watersessie was mooi om te zien, zó blij weer en zo vol interactie met iedereen die met hem aan het werk was. Ook de dolfijntrainster werd vandaag bewust in zijn babbels betrokken, grappig om te zien. Li-na, daar had Kris vandaag echt pret om, hij reageerde en was de aangever in de conversatie met haar. Samen met Astrid had hij vandaag ook een dolle dag. Veel lachen, zingen en praten. Normaal zitten we toch wel op zo'n afstand dat we alleen hele harde geluiden van Kris horen, geen gegiebel of gesmoes. Nu wel. Leuk hoor. Volgens mij kreeg Astrid ook vandaag weer zijn nieuw uitgevonden likkus. Hij moet haar dus oprecht lief vinden, want hij is er nog wel een beetje zuinig mee.
Pas aan het eind van de watersessie had Kris door dat wij er waren en dan is papa toch wel super om trots tegen te kunnen 'vertellen': he pap, zie je dat, hoor je dat, zie je wat Li-na doet? Hij bleef constant zijn aandacht tussen Li-na, Astrid en papa verdelen.
Astrid vertelde dat Kris ook binnen zo goed geluimd was en dat ze niet echt heel hard hebben geoefend maar vooral ook hebben genoten van zijn communicatieve vaardigheden. Veel na doe spelletjes gedaan, gezongen en leuke dingen gedaan zoals bellen blazen.
Er is natuurlijk wel weer geoefend met pakken, aangeven of wegleggen en dus niet weggooien en staan (heel lang gestaan vandaag bij het uitkleden en douchen na de watersessie en dat ging heel goed) maar vooral plezier hebben ze gemaakt.
Ook het afhappen is geoefend en de 2e en 3e keer ging heel goed zei Astrid, ze hebben het gefilmpt en het gaat ook goed maar jeetje we hebben het wel over stevig aanpakken hoor. (ik zal proberen het filmpje te uploaden maar weet niet of dat gaat lukken met 1 streepje internet verbinding en honderd maal wegvallen van het hele internet, anders houden jullie dat thuis tegoed)
Naderhand zei Astrid ook dat afhappen echt wel kan gaan lukken maar consequent geoefend moet worden maar de vraag is of zijn papa en mama dat moeten doen. Dus: wie wil de boeman zijn? ....Grapje!
Melle en Tijmen hadden een spelletjes kidsclubdag, gezellig. Ze hebben ook van een kokosnoot een vis geknutseld, ziet er erg leuk uit, echt een erg leuk idee. 's Middags heeft Melle nog met de grotere kinderen gesnorkeld, dat was er in de ochtend niet van gekomen, dus erg leuk dat dat kan.
Met Erwin en Carmen, onze buren die hier gaan wonen, geluncht en foto's bekeken van hun deze week gehuurde huis. Spannend allemaal voor ze hoor maar wat een leuk avontuur zo voor een paar jaar!
Joris, Tijmen en Kris hebben wat later in de middag nog even in de zee gezwommen en nu net na het avondeten hebben Melle en Tijmen nog gezwommen in het zwembad en gebowld of gekegeld hoe je het ook noemt. Melle ontpopt zich trouwens als een ware fotograaf, zoals je kunt zien aan de foto van de kegels.
Nu liggen Kris en Joris in bed. De laatste met een boek en de jongste met zijn luikjes allang dicht. Melle en Tijmen staan op te warmen onder de hete douche en gaan straks ook gestrekt.
Poeh en morgen komt onze huur auto, een jeep da's best wel leuk. Dan zal ik dit eiland even onveilig maken....Haha, dat is grote bravoure van mij hoor want ik krijg nu al de bibbers als ik er aan denk dat ik die onwijs hoge brug over moet rijden om Willemstad en de toeristische attracties in het westen te bereiken. Als ik in ons hotel over de ballustrade loop zie ik nu allemaal lichtjes door de lucht rijden, die serieus echt wat lager bij de grond horen te zijn...
Papa, zie je dat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten