Zó pittig windje vandaag.
Petjes vliegen af, de mensen bij het therapiecentrum dragen fleecejacks (aanstellers) maar wij vinden het wel lekker eigenlijk, het is hier überhaupt niet heel erg warm op het moment, dus die afkoeling hoeft niet maar t is oké.
Het is alleen een beetje jammer dat die wind zo de hoek om komt zeilen bij het centrum, dus in het water zal het ook wel flink koud zijn om te werken met de dolfijnen.
Het is wel grappig dat die wind zo op is komen zetten, gisteren is het vliegerseizoen namelijk begonnen dus dat klopt ook wel.
Kris heeft hard gewerkt vandaag. Zijn binnensessie is voor een gedeelte opgenomen op video dus konden wij thuis goed zien hoe hard precies. Goed om te zien, om van te leren en om te zien wat wij al lang al goed doen ;-)
De watersessie was perfect, Kris wordt steeds meer eigen of één met Astrid, Li-na en het water en het ritme van de sessie. Mooi om te zien hoe hij zich erin laat betrekken maar ook zijn rustmomenten pakt zodat hij geen teveel aan indrukken krijgt.
We hebben er een goed gevoel over.
's Middags even gerust en gezwommen. Lotte het zusje van één van de andere therapiekindjes kwam op bezoek en later zijn we met zijn allen (Lotte mee) op excursie geweest op een boot.
Mooie toer maar "kannonne", wat een golven, vooral het eerste half uur. Dat beetje wind zorgt er voor dat als je tegen de wind in gaat de boot soms 45 graden scheef stond, zo gauw de motor af ging moest je je wel gewoon schrap zetten. Best heftig.
Melle, Joris en Lotte vonden het kicken, Tijmen, Kris en ik wat minder. Gelukkig had ik de mannen een reisziekte pilletje gegeven want als strandkind had ik de golven al van de kust af aardig op waarde kunnen schatten...
Tijmen was er dwars doorheen toch misselijk en op het Spaanse water (rustig water en super sjieke buurt) heeft hij bovendeks geslapen. Daarna was hij er weer en op het einde van de toer, toen wij na een deel kust met de wind mee hadden gevaren, terug moesten vanaf Willemstad speelde hij dat hij een woeste kapitein was. Stoer voor op het bovendek staan.
De terugweg vond ook Kris heerlijk, t kan voor hem echt niet gek genoeg. Melle, Lotte en Joris vonden alles leuk.
Maar goed deze ervaring heeft er in ieder geval voor gezorgd dat wij géén tripje naar klein Curacao zullen maken. Gina's moeder -collega van Joris die hier woont- had ons al gezegd dat dit niet het moment was om zo'n tocht op open zee te maken. En gelijk heeft ze, enkele uren heen en ook weer terug met die klappers zijn inderdaad geen aanrader. Volgende keer misschien.
Hier is Tijmen net wakker, hij ziet nog wel een beetje bleekjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten