Thuis, nog even de laatste beelden en een dikke kus

We zijn er alweer helemaal hoor...tot grote blijdschap van de jongens kwam kleine oma meteen nadat we thuiskwamen even langs. Joepie, daar is oma, dat maakt het terugkomen wel een stukje makkelijker en gezelliger.

De jongens zijn alle drie weer naar school en de Appelboom geweest en alle drie moesten ze nog wel even wennen hoor.

Kris bekeek iedereen op de groep in eerste instantie even afwachtend aan, dat moet een abrupte omschakeling voor hem zijn geweest. Vandaag, zijn tweede dag heeft hij weer op zijn totaal eigen gezellige manier doorgebracht.

Vooral Tijmen was wel weer blij om naar school te gaan, Melle vond het ook leuk om iedereen weer te zien maar we hadden van hem nog wel wat langer weg mogen blijven. De dag van thuiskomst en gisteren hadden ze alletwee een dikke jas aan (Melle zelfs wanten, aansteller) en mopperden nog wat af: "pf ik wil zwemmen"; "jakkes ik wil al die kleren niet aan"; "kunnen we na het avondeten niet even wat leuks gaan doen? nee? pf ik ga wel sparen en dan ga ik die kant weer op hoor." Tijmen bedenkt aan de lopende band manieren om wat eurootjes bij elkaar te sparen zodat we weer heel snel naar Li-na kunnen, en wat hij bedenkt is soms echt heel uitgekookt.

Onze laatste dag uurtjes hebben we bij het CDTC, het Sea Aquarium en lunchend op het strand doorgebracht. In het Aquarium heeft Tijmen overigens wel een heel bijzondere vis ontdekt: bekijk de foto's maar...

De wachttijd op het vliegveld hebben we gezellig kletsend doorstaan, Kris was ook daar lekker rustig, beetje om zich heen kijken. Geduld ten top.

In het vliegtuig viel hij al voor het opstijgen in slaap en sliep door (ook tijdens de tussenlanding) tot 1,5 uur voordat we Schiphol bereikten. Hij begon netjes rechtop zittend te slapen, nam stiekem steeds meer ruimte in beslag totdat ik uiteindelijk op de grond belandde, tussen de stoel voor ons en onze eigen. Nou ja alles voor een rustige vlucht zullen we maar zeggen. (het heeft wel 2 dagen geduurd voordat mijn kont geen pijn meer deed...) Tijmen heeft ruim 6 uur geslapen, lekker opgekruld in zijn stoel, Joris en Melle hebben nauwelijks geslapen, die moeten nu nog bijkomen.

De laatste foto's van deze reis staan onderaan deze blog. Er staan er ook een paar bij van de CDTC fotocd van de therapie binnen.

(Heb je overigens al de video van het CDTC bekeken, die ik ook op de blog heb gezet?!)

Kris hapt nog steeds heel goed af (dat heeft ie maar mooi geleerd), helpt ook steeds beter met het eten naar zijn mond brengen en is nog steeds veel rustiger en minder grijperig dan voorheen. Het staan bij omkleden gaat wisselend maar dat is echt een kwestie van oefenen, want hij zet zich bv wél heel goed af bij het opstaan. Dus er zit progressie in.

Al met al heeft hij er zeker wat aan gehad, en men zegt dat er na ongeveer 1 maand er nog dingen kunnen voortkomen uit de therapie, we zijn benieuwd!

Voor iedereen, een dikke kus van ons allemaal, bedankt voor alles!

Enne houdt de blog zo nu en dan in de gaten voor updates enz!

 

CDTC VIDEO Kris dolfijntherapie 2012/ dolphintherapy 2012 Kris

Tassen gepakt

Zo, de tassen zijn gepakt, het laatste ontbijt op het strand zit erin, de allerlaatste duik in zee is genomen (vet koud is het, ik zei al tegen de jongens "Curacao huilt omdat wij weggaan"..) en nu is het een beetje uitzitten van de laatste uurtjes.
Gisteren nog een klein rondje gereden en een beetje gelummeld in de kamer en bij het zwembad. Nadat ik terugkwam van het wegbrengen van de auto zijn we totdat ze zon onder ging naar het strand geweest. We gingen voor het eerst op Mambobeach liggen en hebben daar zo'n loungebed gehuurd. Ha! Dat hadden we veel eerder moeten doen, erg leuk liggen , lekker eten en drinken en een goed muziekje op de achtergrond.
Daarna eigenlijk niets meer gedaan beetje om en rond het zwembad gehangen.
En dus vanochtend alles klaargemaakt...
't is klaar.
Mooie tijd geweest en zeker de moeite waard om nog een keer te doen, al was het maar om de vreugde op de jongens hun toet te zien,3 weken lang hebben ze eigenlijk alleen maar gestraald (op de onderlinge pesterijtjes na natuurlijk)
Kris wil volgens ons wel heel graag nog zwemmen met Li-na, als we die richting oplopen wordt hij enthousiast maar als we de juiste ingang niet nemen dan wordt hij een tikkie boos...dus ook wat hem betreft is het voor herhaling vatbaar. We gaan ervoor Kris!

Tot later!

Een rondje om

Zaterdag: naar Willemstad.
Eerst hebben we daar wat gewandeld, mooie panden ontdekt, winkeltjes gekeken (ik hoef niet bang te zijn  dat ik blut raak hier, 't is het allemaal nét niet) en naar de markt geweest. De jongens hebben alletwee iets kleins gekocht, regelrechte souveniers.
Toen was het echt wel 'iets drinken tijd' dus hebben we langs de kade gezeten naast de pontjesbrug. Leuk, hij ging nog een open ook dus toen wij naar Otrabanda- de andere kant wilden zijn we met de veerboot gegaan. Otrobanda was erg leuk om rond te wandelen, een echte volksbuurt, veel muziek, veel mensen op straat en voor cafeetjes. Ik weet niet of dat kwam omdat het zaterdagmiddag was of dat het altijd zo is daar maar erg gezellig. Melle vond het wat minder, beetje spannend?
Vandaar uit naar het Riffort gewandeld, een sjieker winkelcentrum, eigenlijk gemaakt voor de mensen van de cruiseschepen. Maar er lag vandaag geen schip, jammer. En die winkels, tja dat is weer het andere uiterste in vergelijking met de overkant.
Op de terugweg heeft Tijmen nog even staan te kijken bij grote jongens die aan het dansen waren. En hij heeft vanaf daar (over de pontjesbrug) tot bij de auto een zelf ook een beetje lopen swingen. Grappig.
Thuis lekker gegeten, gezwommen en naar bed.

Zondag: Naar westpunt
Vroeg weg, half 9 al, stukje rijden. Eerst naar de boka's. Dat is een nationaal park waar de golven tegen de kust beuken. Nu met de wind is dat spectaculair. Het is ondanks de gebaande paadjes niet erg rolstoel toegankelijk dus veel heb ik met Kris in de schaduw gewacht tot de anderen terug kwamen. Het was wel erg leuk om met de jeep te crossen door de hobbels, bobbels, plassen, loodrechte heuvels en dan putten ontwijkend naar beneden racen. Het kon de jongens niet wild genoeg. Lachen natuurlijk.
Daarna de punt om langs alle strandjes, mooie zeker, maar erg druk vanwege de zondag en veel waren ook niet te bereiken van de weg met de rolstoel. Dus steeds even gekeken en bedacht dat dat voor de volgende keer wel leuk kan zijn. 
Uiteindelijk hebben we de hele westkant bereden en zijn toen Willemstad nog even in gereden om wat te eten en drinken met Nora. Purser bij Arke, die wij kennen omdat Melle vorig jaar nog met haar dochter in de klas zat. Het was erg gezellig en leuk om haar hier te zien. Lekker gezeten bij het Renaissance hotel waar de jongens nog even in het zwembad hebben gezwommen.
Voordat we naar 'huis' reden hebben Melle en Tijmen nog even bij de bedriegertjes gespeeld. Blijft erg leuk en spannend.

Jaja, we zijn terug gereden OVER de brug, ik heb  het aangedurfd, vond het te belachelijk voor woorden om dat hele stuk terug te rijden via de ring terwijl we al bijna thuis waren zo gauw ik over die brug heen was. Het ging beter dan ik had verwacht, haha.Nog net niet met mijn ogen dicht.
Thuisgekomen lekker naar het strand geweest en gezwommen tot grote vreugde van Kris.
Vanochtend klein stukje gereden en nu ga ik de auto terug brengen en de mannen gaan alvast naar het strand. Morgen laatste dag...

Dag 10: 't is echt voorbij

Zo, het is echt voorbij. Stiekem toch wel even slikken, vooral omdat Kris het zo ontzettend naar zijn zin heeft. Maar ook omdat het nu echt spannend gaat worden. Want nu gaat het pas uitkristalliseren wát hij geleerd heeft en vooral of dat beklijfd. Als hij zo rustig blijft als nu hebben we echt al heel wat gewonnen...

We moeten blijven oefenen met staan en pakken/niet weggooien maar ik weet bijna zeker dat dat dan ook goed gaat uitpakken.

We zijn in ieder geval alweer begonnen met sparen voor de volgende keer (over een jaar of 2 schatten we in) want dat die er moet komen staat buiten kijf. (sparen jullie weer mee?)

De jongens vinden ook dat Kris zeker, net als de 2 andere meisjes die op therapie waren, nog een keer moet want hij moet net als zij leren praten...lief hé?!

De laatste therapiedag ging goed, er is herhaald, stevig geoefend binnen en wij hebben zo af en toe even door de deur gegluurd. Het hoosde buiten dus zaten we toch in de lobby te wachten. Het was nog even spannend of de zwemsessie überhaupt door kon gaan, zo'n regen en wind én koud! Kris had zijn trui, jack en lange broek voor Nederland aan dus dan weet je t wel.

Gelukkig kon hij zwemmen en had wisselend zelfs 2 dolfijnen tot zijn beschikking. Chabalita en Li-na, wat een feest!

Het ging erg goed en het was weer erg mooi en soms zelfs ontroerend om te zien. Als hij contact maakt is het ook meteen heel voelbaar, erg bijzonder. 

Na afloop hebben we een evaluerend gesprek gehad en wij zaten met onze ervaringen en observaties helemaal op hetzelfde niveau als Astrid. Dat voelde erg goed. Over een week of 2 zullen we een verslag ontvangen, vandaaruit kunnen we dan helder doorgaan met hetgeen er hier is gedaan. Dat in combinatie met hetgeen we thuis allemaal al doen, zou het me niet verbazen als er stapjes gezet gaan worden, euh niet in de letterlijke zin hoor maar bij wijze van...nou ja je weet wel.

We hebben een cd vol foto's gekregen en een dvd van zijn therapie, ik zal thuis eens kijken of ik hier stukjes van op het blog kan zetten. Het is een heel mooi aandenken.

Als we thuis zijn zal het blog niet helemaal gesloten worden maar ik zal het zo nu en dan, met enige regelmaat gebruiken om jullie op de hoogte te houden van hoe het met Kris zijn vorderingen en het hernieuwde sparen gaat.

Melle en Tijmen hadden hun laatste broertjes/zusjesdag, ook wel vreemd om afscheid te moeten nemen van iedereen na 10dagen best wel veel samen doen. Vandaag hebben ze geknusteld, film gekeken en heerlijk gesnorkeld. Gelukkig was de wind wat gaan liggen daardoor was het zicht erg goed. Ook Tijmen had heerlijk gesnorkeld.

's Middags is Melle samen met Rob gaan winkelen en hebben voor ons allemaal gekookt bij Rob en Linda thuis. Gina en Liz waren er ook.

Erg lekker zoals jullie vast wel zien op de foto's. Garnalen op 3 manieren bereidt, gebakken rijst met orange chicken en fried vegetables en toe een bananenloempia met ijs en wie wilde gember in suiker. Allemaal heerlijk! We waren rete laat thuis, bijna half twaalf! Gelukkig reed Liz voor ons naar huis want eerlijk is eerlijk het eerste stuk, nou daar zou ik anders echt de weg wel kwijt zijn geraakt zo in het donker.

Joris en Tijmen hebben lekker 's middags gezwommen en gekegeld, Krisje viel op de zitzak in slaap en ik ben toen in de tussentijd met Gina de auto gaan ophalen. Beetje spannend eerst maar nu ik een beetje snap hoe het wegenstelsel in elkaar zit heb ik er alle vertrouwen in. En ik hoef niet over de brug, haha, met een omweggetje kan ik gewoon op de ring blijven ;-) dat geeft een stuk meer zelfvertrouwen.

Vanochtend ontbeten met Lotte, Senna en Sjoerdtje en Marcel, erg gezellig en echt een leuk contact. Zij gaan vandaag alweer weg, best jammer.

Daarna naar de Appie. Tja ze hebben er alles dat we ook in Nederland hebben maar ik vind dat tegelijkertijd ook wel een beetje saai. Het leuke van in het buitenland zijn is toch wel, vind ik, al die nieuwe, andere smaken. Maar Tijmen was wel blij!

Nu zwemmen de mannen en gaan we zo naar Willemstad wat rondlopen, natuurlijk de pontjesbrug over, wat eten en winkelen.

Video Dolfijntherapie Kris dag 9 Curacao

We gaan zo, laatste therapiedag.  De computer heeft de hele nacht gewerkt, maar de filmpjes zijn er! Veel kijkplezier.

Video Dolfijntherapie dag 9 Kris, Curacao. Lekker snel.

Video dag 9 Kris; no mercy...

video Kris dag 9: Plezier

Dag 9; nu gaat de tijd wel écht hard

Tjemig, die tijd gaat nu wel écht hard. Vandaag de één na laatste dag van de therapie al, en dan hebben we gelukkig nog 3,5 dag maar dan is onze reis echt helemaal om...

De tijd tijdens de sessie leek ook wel om te vliegen. Ik had wel willen zeggen: "Nee! Nog niet stoppen! Het gaat net zo goed. Hij is sinds deze week pas echt in zijn element. Ah toe laat t jochie nog even..."

De watersessie was mooi om te zien, zó blij weer en zo vol interactie met iedereen die met hem aan het werk was. Ook de dolfijntrainster werd vandaag bewust in zijn babbels betrokken, grappig om te zien. Li-na, daar had Kris vandaag echt pret om, hij reageerde en was de aangever in de conversatie met haar. Samen met Astrid had hij vandaag ook een dolle dag. Veel lachen, zingen en praten. Normaal zitten we toch wel op zo'n afstand dat we alleen hele harde geluiden van Kris horen, geen gegiebel of gesmoes. Nu wel. Leuk hoor. Volgens mij kreeg Astrid ook vandaag weer zijn nieuw uitgevonden likkus. Hij moet haar dus oprecht lief vinden, want hij is er nog wel een beetje zuinig mee.

Pas aan het eind van de watersessie had Kris door dat wij er waren en dan is papa toch wel super om trots tegen te kunnen 'vertellen': he pap, zie je dat, hoor je dat, zie je wat Li-na doet? Hij bleef constant zijn aandacht tussen Li-na, Astrid en papa verdelen.

Astrid vertelde dat Kris ook binnen zo goed geluimd was en dat ze niet echt heel hard hebben geoefend maar vooral ook hebben genoten van zijn communicatieve vaardigheden. Veel na doe spelletjes gedaan, gezongen en leuke dingen gedaan zoals bellen blazen.

Er is natuurlijk wel weer geoefend met pakken, aangeven of wegleggen en dus niet weggooien en staan (heel lang gestaan vandaag bij het uitkleden en douchen na de watersessie en dat ging heel goed) maar vooral plezier hebben ze gemaakt.

Ook het afhappen is geoefend en de 2e en 3e keer ging heel goed zei Astrid, ze hebben het gefilmpt en het gaat ook goed maar jeetje we hebben het wel over stevig aanpakken hoor. (ik zal proberen het filmpje te uploaden maar weet niet of dat gaat lukken met 1 streepje internet verbinding en honderd maal wegvallen van het hele internet, anders houden jullie dat thuis tegoed)

Naderhand zei Astrid ook dat afhappen echt wel kan gaan lukken maar consequent geoefend moet worden maar de vraag is of zijn papa en mama dat moeten doen. Dus: wie wil de boeman zijn? ....Grapje!

Melle en Tijmen hadden een spelletjes kidsclubdag, gezellig. Ze hebben ook van een kokosnoot een vis geknutseld, ziet er erg leuk uit, echt een erg leuk idee. 's Middags heeft Melle nog met de grotere kinderen gesnorkeld, dat was er in de ochtend niet van gekomen, dus erg leuk dat dat kan.

Met Erwin en Carmen, onze buren die hier gaan wonen, geluncht en foto's bekeken van hun deze week gehuurde huis. Spannend allemaal voor ze hoor maar wat een leuk avontuur zo voor een paar jaar!

Joris, Tijmen en Kris hebben wat later in de middag nog even in de zee gezwommen en nu net na het avondeten hebben Melle en Tijmen nog gezwommen in het zwembad en gebowld of gekegeld hoe je het ook noemt. Melle ontpopt zich trouwens als een ware fotograaf, zoals je kunt zien aan de foto van de kegels.

Nu liggen Kris en Joris in bed. De laatste met een boek en de jongste met zijn luikjes allang dicht. Melle en Tijmen staan op te warmen onder de hete douche en gaan straks ook gestrekt.

Poeh en morgen komt onze huur auto, een jeep da's best wel leuk. Dan zal ik dit eiland even onveilig maken....Haha, dat is grote bravoure van mij hoor want ik krijg nu al de bibbers als ik er aan denk dat ik die onwijs hoge brug over moet rijden om Willemstad en de toeristische attracties in het westen  te bereiken. Als ik in ons hotel over de ballustrade loop zie ik nu allemaal lichtjes door de lucht rijden, die serieus echt wat lager bij de grond horen te zijn...

Papa, zie je dat?

Dag 8 Plezier is wat er telt!

Melle en Tijmen hadden vandaag dolfijntrainerdag. Dat hield in dat ze eerst oa de geschiedenis, biologie en van alles over de leefgebieden enz van dolfijnen leerden. Hierop volgend kregen ze spelenderwijs een soort testje of ze het allemaal goed hadden begrepen en onthouden. Er werd een film over dolfijnen vertoond en  gingen ze wéér op het dock (mazzelkonten!) waar ze fysieke aanwijzingen kregen over dolfijnen en weer meer leerden over hoe dolfijnen te instrueren. Een onwijs leuke dag!

's Middags zijn ze samen nog even naar Lotte geweest om te zwemmen in het super grote zwembad bij haar hotel. En toen Melle samen met haar ging snorkelen heeft Tijmen bij ons eigen hotel nog lekker met Joris gezwommen.

Nu zijn ze met z'n 3tjes samen met Gina en Rob (haar vader) allerlei goede restaurants af op het eiland. Melle is vast en zeker alvast een voorselectie aan het maken voor mogelijke stageplekken voor straks als hij wat ouder is...Kris slaapt lekker en ik verheug me op al het lekkers dat ze beloofd hebben om voor mij mee te nemen ;-)

Kris went aan het ritme van de ochtend, hij snapt volgens mij echt waar we naartoe gaan als ik zeg dat hij gaat werken en dan met Li-na mag zwemmen. Hij is ook best een beetje opgewonden als we het CDTC terrein opkomen. Leuk om te zien maar ook wel jammer dat het nu al bijna is afgelopen.

Kris heeft binnen weer goed gewerkt, hij heeft geholpen met eten in zijn mond doen, vasthouden van van alles dus niet weggooien, muziek maken, in kruiphouding zitten. Maar ook heeft hij geprobeerd vanaf zijn knietjes zich op te strekken, maar daar was hij het niet zo mee eens...Maar hij mag niet gillen van Astrid of zichzelf pijn doen, hij moet 'nee' van haar schudden. Haha ik ben benieuwd hoe lang ze dat heeft volgehouden...Zelf zegt ze dat hij echt heel goed nee kan schudden om aan te geven dat hij iets niet wil of ergens klaar mee is dus dat we dat best mogen verwachten van hem...

Ze is er van overtuigd dat hij bij heel veel dingen oorzaak en gevolg weet en weet wanneer het hem iets oplevert en dus heel goed leerbaar is als we maar een lange, consequente adem hebben. Maar ja dát wisten wij met z'n allen natuurlijk ook al....het gaat alleen soms een beetje te langzaam voor mama en het is vaak zó "klein".

Buiten tijdens de (weer lange) zwemsessie maakte Kris af en toe heeeeel goed contact maar zelfs vanaf de kant zagen we ook dat hij vandaag veel meer inzichzelf gekeerd was, meer dwangmatig met z'n handjes in het water spetterde en gewoonweg minder interactie had met Li-na én Astrid. Ze bleven trouwens wel alletwee heel erg hun best doen hem erbij te krijgen...beetje zielig vinden we het wel voor Li-na.

Kris zwemt trouwens onwijs goed op zijn buik nu naast Li-na, vorige week schreeuwde hij nog moord en brand zo gauw hij op zijn buikje werd gedraaid maar nu laat hij het heel ontspannen gebeuren.

Het op het bodyboard voortgeduwd worden was een fiasco, niet omdat Kris het niet wilde maar omdat er steeds een andere dolfijn dan Li-na tussen kwam die ging duwen en dat mag niet. Li-na is een heel lief en gezegelijk dolfijntje en liet zich steeds aan de kant duwen, er zitten een paar doerakken tussen hoor...pfff, grappig dat ze echt heel verschillend van karakter en gedrag zijn. Op één of andere reden had ik dat niet verwacht of in ieder geval niet gedacht dat ik dat zou kunnen zien.

Ook op het dock toen Li-na allemaal geluidjes maakte wat Kris alle dagen onwijs leuk heeft gevonden was hij niet echt te prikkelen, soms even, maar Kris had vandaag al snel genoeg aan zichzelf.

Ondanks zijn in zichzelf gekeerd zijn was het toch weer een goede dag, want Kris voelt zich wel heel senang, in en buiten het water. En dat uit zich op alle vlakken.

Astrid heeft na de sessie nog even met Tijmen gepraat over zijn eetgedrag en gezamelijk hebben we afspraken gemaakt hoe we dit gaan aanpakken in de toekomst. Tijmen was in dezen de aangever dus dat moet lukken..

Dag 7 Een "beetje" wind maar...

Zó pittig windje vandaag. 

Petjes vliegen af, de mensen bij het therapiecentrum dragen fleecejacks (aanstellers) maar wij vinden het wel lekker eigenlijk, het is hier überhaupt niet heel erg warm op het moment, dus die afkoeling hoeft niet maar t is oké.

Het is alleen een beetje jammer dat die wind zo de hoek om komt zeilen bij het centrum, dus in het water zal het ook wel flink koud zijn om te werken met de dolfijnen.

Het is wel grappig dat die wind zo op is komen zetten, gisteren is het vliegerseizoen namelijk begonnen dus dat klopt ook wel.

Kris heeft hard gewerkt vandaag. Zijn binnensessie is voor een gedeelte opgenomen op video dus konden wij thuis goed zien hoe hard precies. Goed om te zien, om van te leren en om te zien wat wij al lang al goed doen ;-)

De watersessie was perfect, Kris wordt steeds meer eigen of één met Astrid, Li-na en het water en het ritme van de sessie. Mooi om te zien hoe hij zich erin laat betrekken maar ook zijn rustmomenten pakt zodat hij geen teveel aan indrukken krijgt.

We hebben er een goed gevoel over.

's Middags even gerust en gezwommen. Lotte het zusje van één van de andere therapiekindjes kwam op bezoek en later zijn we met zijn allen (Lotte mee) op excursie geweest op een boot.

Mooie toer maar "kannonne", wat een golven, vooral het eerste half uur. Dat beetje wind zorgt er voor dat als je tegen de wind in gaat de boot soms 45 graden scheef stond, zo gauw de motor af ging moest je je wel gewoon schrap zetten. Best heftig.

Melle, Joris en Lotte vonden het kicken, Tijmen, Kris en ik wat minder. Gelukkig had ik de mannen een reisziekte pilletje gegeven want als strandkind had ik de golven al van de kust af aardig op waarde kunnen schatten...

Tijmen was er dwars doorheen toch misselijk en op het Spaanse water (rustig water en super sjieke buurt) heeft hij bovendeks geslapen. Daarna was hij er weer en op het einde van de toer, toen wij na een deel kust met de wind mee hadden gevaren, terug moesten vanaf Willemstad speelde hij dat hij een woeste kapitein was. Stoer voor op het bovendek staan.

De terugweg vond ook Kris heerlijk, t kan voor hem echt niet gek genoeg. Melle, Lotte en Joris vonden alles leuk.

Maar goed deze ervaring heeft er in ieder geval voor gezorgd dat wij géén tripje naar klein Curacao zullen maken. Gina's moeder -collega van Joris die hier woont- had ons al gezegd dat dit niet het moment was om zo'n tocht op open zee te maken. En gelijk heeft ze, enkele uren heen en ook weer terug met die klappers zijn inderdaad geen aanrader. Volgende keer misschien.

 

Hier is Tijmen net wakker, hij ziet nog wel een beetje bleekjes.